Ingezonden – Afscheid, definitief

HOLLUM – Een ingezonden mededeling van Ria Evers-Dokter. Het is haar afscheidsbericht. Afscheid van veel en velen, afscheid op verschillende manieren.

AFSCHEID definitief

En weer breekt een afscheid aan.

Ik zou het liever niet willen, maar het gaat niet anders. Als je gaat repatriëren, is afscheid nemen deel van de procedure. Deze keer is het afscheid meer beladen dan ooit. Toen we naar Ameland kwamen in 2001 leefden mijn moeke Grietje en mijn broer Bram nog. Van hen neem ik zo voor de tweede keer afscheid, bezoek hun graf, plant een wilde bloem en laat 2 marmerhartjes achter op het graf. In mijn koffer gaan mee de foto’s, kleine speciale voorwerpen, want dat is wat rest.

Afscheid nemen we ook van het appartement waar we noodgedwongen 5 jaar geleden in hebben moeten trekken, omdat het een aangepaste woning was. Hier gaat het om drie vormen van afscheid: van ons “oude huis” aan De Meer, van een gezonde Anthony en van onze huidige woonvorm. Ook dit afscheid is beladen. De CVA veranderde ons gehele leven. Treuren om wat was is zinloos en daarom kijken we naar de toekomst, waar we het beste uit willen halen.

Afscheid nemen van de “crowdfunding-commissie van A naar B” en alle betrokkenen rondom deze gehele actie. Zij begrepen dat remigratie een goede beslissing zou zijn, die het leven van Anthony zal veraangenamen en ook dat van mij. Het is zo ontroerend dat er mensen zijn die dit voor ons hebben willen doen, dat er bijna geen passende woorden voor zijn te vinden, zonder terug te vallen op clichés. Ik zal de gesprekken missen aan de gezellige grote tafel met thee en de eindeloze stroom snelle mailtjes. De bezoekjes om iets te overleggen. Te veel om op te noemen. Dank voor jullie inzet en gedrevenheid. Dank aan alle Amelanders en niet-Amelanders die op de een of ander vorm hebben bijgedragen aan dit heel speciale project. En onze terugkeer mogelijk hebben gemaakt.

Dank aan mijn nicht en haar man en “Antilliaanse/Surinaamse/St.Maartense /Duitse” speciale vrienden die altijd voor ons klaar hebben gestaan en dat nog steeds doen.

Afscheid nemen we ook van goede vrienden en bekenden, die in ons leven kwamen sinds we naar Nederland kwamen. Die met ons hebben gedeeld in verdriet en geluk. Die ons hielpen waar dat kon en altijd klaarstonden.

Afscheid nemen we van een groot aantal buren, want die waren er ook, waar we ook woonden. Fijne buren die attent en inlevend waren en die we erg zullen missen.

Afscheid neem ik van alle mensen die mijn pad hebben gekruist tijdens ons verblijf op Ameland en Nederland: op onze werkkringen, bij de dichtcursus, in de politiek, rondom de kerk, in de leeskring, de cliëntenraad… Met velen van hen ben ik bevriend geraakt en dat maakt het extra speciaal.

Oude buren, straatgenoten, winkelgenoten, er komt geen eind aan, want het zijn er nogal wat…

Jullie hebben allemaal een plaats in mijn hart, samen met het Suudwest, de bosrand, de Klonjes en rondom het voormalige badhuus, heel Ameland.

Dank dat jullie in mijn leven zijn, dat jullie iets aan mij hebben gegeven in welke vorm dan ook. Maar de vriendschap en kameraadschap staat boven alles. En ik weet dat ik in al deze woorden ook namens Anthony spreek.

Eigenlijk verdwijnen jullie niet uit ons leven, in ons hart zitten jullie allemaal. Daar is plaats genoeg. En…. er zijn natuurlijk de sociale media. We kunnen altijd bellen, skypen, facetimen, facebooken …

Bonaire ligt maar 9 uren vliegen hier vandaan en we hebben een logeerkamer.

Het ga jullie allemaal goed. Ik wens jullie GODSPEED.

Ria Evers-Dokter en Anthony Evers.

7 mei  2016

Hollum Ameland