Muntje topstuk Verdronken Geschiedenis Ameland

NES – Het bewijs van een oud veenpad van Oostergo naar Ameland is niet gevonden op de avond van Verdronken Geschiedenis. Stichting De Ouwe Pôlle Ameland organiseerde donderdag 20 november de strand- en bodemvondstenavond in samenwerking met de Stichting Verdronken Geschiedenis in restaurant De Piraat in Nes. Douwe de Boer, bestuurslid van De Ouwe Pôlle had bij voorbaat het bestaan van het pad in twijfel getrokken, maar Karel Essink en Yvonne Nijlunsing van Verdronken Geschiedenis hadden gehoopt op bevestiging via een bodemvondst. Zij menen dat Ameland tot aan de 12de eeuw vanuit Oostergo te voet via de Anjum-wei bereikbaar was. Er kwam genoeg op tafel maar geen bewijs van een pad.

Archeologen Egge Knol van Het Groninger Museum en Evert Kramer van het Friesch Museum lieten alle stukken door hun handen gaan. De oudheidkundigen willen het gat in de geschiedenis van Ameland vullen aan de hand van het meegebrachte materiaal. Schriftelijke bronnen spreken over het eiland in de 8e eeuw. Van 770 tot aan de 12e eeuw is niets bekend over de bewoning van Ameland. Vooral over die periode hoopten Kramer en Knol informatie te vinden.
Dat lukte niet helemaal. Hans Spoelstra toonde een 11e eeuwse munt die hij op het strand bij Buren aantrof. Evert Kramer was er zeer opgetogen over.
Het was de belangrijkste vondst van de avond en het dichtte het gat in de geschiedenis met een eeuw en daar bleef het bij.

Strandvondsten van munten en aardewerk vertellen dat er heel oude scheepvaartroutes boven het eiland lopen. Een scherf van randaardewerk stamt zelfs uit de Romeinse tijd. Een prehistorisch topstuk werd aangeleverd door de 14 jarige Theo Metz uit Buren. Hij vond 5 jaar geleden bij paal 24 een mesolitische bijl van bot. Het prehistorische stuk gereedschap komt waarschijnlijk uit de Noordzee en is via de zandsuppletie op het strand beland. De bijl is 6 tot 8 duizend jaar oud en een museumstuk. Eén keer eerder werd een botbijl op Ameland gevonden.

De oostpunt van het eiland liet veel wrakmateriaal los zoals eeuwenoude flessen, kruiken en munten. In en om Ballum kwam veel gebruiksgoed uit de grond. De tuin van het gemeentehuis hoestte aardewerk, glaswerk en een trotseerloodje op. Het is het vierde trotseerloodje dat in korte tijd tevoorschijn kwam en het komt waarschijnlijk van het dak van het Camminghaslot. “Ballum is een archeologisch monument. Zet er maar een hek omheen,” zei een enthousiaste Kramer. De archeoloog gaat samen met Douwe de Boer verder zoeken bij dit dorp. Beide mannen vermoeden dat daar nog veel scherven en schatten onder de zoden liggen.

Bij Buren zijn Kloosterhoogte en de kreek aan de wadkant rijke vindplaatsen. De deskundigen vonden het bijzonder dat materiaal van de verdwenen nederzettingen op het Oerd ontbrak. Deze avond kwam er niets van Oerd en Oosterburen op tafel. Het doet Nijlunsing vermoeden dat de getoonde vondsten het topje van de ijsberg zijn en dat er bij Amelanders thuis nog veel meer ligt. Nijlunsing en Essink benadrukken dat scherven net zo belangrijk zijn als complete stukken en ze hopen dat deze avond een vervolg krijgt.

Vorig jaar werd een succesvolle Verdronken Geschiedenis avond gehouden op Schiermonnikoog. Daar werden vooral veel strandvondsten ingebracht. Op Ameland kwamen de meeste vondsten van het eiland zelf en vertelden daarmee over de bewoning van het eiland. Alle objecten zijn gefotografeerd en geregistreerd.