Column – Binnen een uur, ze maken het niet waar

HOLLUM – De negende column van dit jaar gaat over beloftes en vertragingen.

Binnen een uur, ze maken het niet waar

Afgelopen weekend kon je het ‘geluk’ hebben om op de veerboot weer eens een enquête in te vullen. Fijn dat Wagenborg wil weten of de passagiers het naar hun zin hebben op hun boten. Tegenwoordig zijn dit niet meer alleen de Oerd en de Sier, ook de snellere boot Fostaborg hoort nu bij de vloot.

Deze boot vaart verschillende diensten per dag waarbij ze de reiziger beloven dat zij binnen een uur in Leeuwarden kunnen zijn. Jammer genoeg gaat dat niet altijd van een leien dakje.

Zo besloot ik vorige week om de 20:00 uur sneldienst te nemen aangezien de reguliere dienst (weer eens) vertraging had. Je betaalt €7,50 maar ik zou ruim eerder thuis zijn dan wanneer ik zou wachten, dat leek me wel de moeite waard. Spijtig genoeg bleek het een loze belofte.

De boot voer zeker lekker door, met zelfs nog een stopcontactje voor het laden van mijn mobiel. Prachtig binnen twintig minuten kwamen we aan bij pier Holwerd, vanuit de boot zag ik onze bus al aan komen rijden. “Dit gaat lekker vlot,” dacht ik, maar helaas. De buschauffeur was geïnstrueerd te blijven wachten op de vertraagde Sier. En die voer nog ergens halverwege het wad. Oftewel ik en met mij nog wat jonge mensen hadden voor niks die €7,50 gedokt en waren letterlijk in de haven gestrand.

Zowel de medewerker van de Fostaborg, hij liep al mee naar lijn 166 omdat er vaker problemen voorkomen, als de buschauffeur valt niks te verwijten. De laatst genoemde heeft gebeld, gevraagd, zijn eigen reisschema erbij gehad om nog wat te regelen. Maar toen puntje bij paaltje kwam was er al zoveel tijd verloren dat hij ook niet meer heen en weer kon rijden.

Een van de medereizigers moest nog door naar Utrecht en had maar een paar aansluitingen om te halen of ze zou pas 4:00 uur thuis zijn. Hoe vervelend de chauffeur het ook vond, als hij weg zou rijden met ons, zouden mogelijke reizigers van de Sier geen vervoer meer hebben.

Dus we wachtten…

En de Sier kwam aan, maar liefst één passagier stapte nog de bus in, en we konden rijden. De chauffeur heeft alles op alles gezet om zijn passagiers hun aansluiting te laten halen, er is zelfs gebeld met Arriva en NS om de treinen te laten wachten.

Of dat nog is gelukt weet ik niet, ik sprong een halte eerder uit de bus zodat deze zo snel mogelijk door kon rijden. Maar binnen een uur in Leeuwarden was het zeker niet.

Als ik nog eens zo’n enquête in handen krijg heb ik dus nog wel wat verbeterpuntjes. Niet voor de uitvoerende medewerkers, maar wel voor de mensen met de touwtjes in handen. En op aanraden van de vriendelijke chauffeur is mijn klacht op weg naar Arriva.

Charlotte Penders